Taping logopedyczny
10 przykładów, w których warto zastosować taping w logopedii
- obniżone napięcie mięśniowe, a co za tym idzie osłabiona praca mięśni artykulacyjnych/ osłabiona praca mięśni artykulacyjnych (np. u pacjentów z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym, z zespołami genetycznymi, z dyslalią wieloraką, po podcięciu wędzidełka podjęzykowego itd.)
- nadmierne ślinienie (np. u pacjentów po udarach, wypadkach komunikacyjnych, z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym, z zespołami genetycznymi, z zaburzeniami uczucia w okolicy orofacjalnej, z obniżonym napięciem mięśniowym itd.),
- obrzęki i zaburzenia przepływu limfy (po wypadkach komunikacyjnych, urazach itp.),
- brak pionizacji języka,
- seplenienie międzyzębowe i boczne,
- bruksizm (zgrzytanie zębami),
- spastyka i zaburzenia w pracy stawu skroniowo-żuchwowego, brak stabilizacji żuchwy (np. u pacjentów z SLA, po udarach, po wypadkach komunikacyjnych, z MPD)
- zaburzenia funkcji prymarnych: oddychania, połykania, żucia itp. (np. u pacjentów po udarach, porażeniach nerwów czaszkowych, po wypadkach komunikacyjnych, z zespołami genetycznymi, z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym…),
- porażenia nerwu twarzowego,
- wspomaganie w znoszeniu bólu.